7:4-8 ΟΙ ΦΥΛΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
“Και άκουσα τον αριθμό των σφραγισμένων· 144.000 ήσαν σφραγισμένοι από κάθε φυλή των γιων Ισραήλ· από τη φυλή του Ιούδα 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή του Ρουβήν 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή του Γαδ 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή του Ασήρ 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή του Νεφθαλείμ 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή του Μανασσή 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή του Συμεών 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή του Λευί 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή του Ισσάχαρ 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή του Ζαβουλών 12.000 σφραγισμένοι· Από τη φυλή του Ιωσήφ 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή του Βενιαμίν 12.000 σφραγισμένοι” Αποκάλυψη 7:4-8.
Ποιοι είναι οι 144.000; Μέχρι στιγμής έχουμε δει ότι είναι άνθρωποι που θα ζουν στη Δευτέρα Παρουσία. Είναι σφραγισμένοι, που σημαίνει ότι: 1) Το Άγιο Πνεύμα έχει διαμορφώσει τον χαρακτήρα του Χριστού μέσα τους, κάτι που τους δίνει εγκυρότητα, 2) Έχουν την προστασία του Θεού την περίοδο της μεγάλης θλίψης και 3) Έχουν εξασφαλίσει τη θέση τους στη Βασιλεία του Θεού παρόλο που βρίσκονται ακόμα στη γη.
Το εδάφιο Αποκάλυψη 7:4 αναφέρει ότι οι 144.000 έχουν σφραγιστεί “από κάθε φυλή των γιων Ισραήλ” και στη συνέχεια απαριθμούνται οι φυλές. Συγκρίνοντας αυτή την αναφορά με τις απαριθμήσεις των 12 φυλών στην Παλαιά Διαθήκη βρίσκουμε αρκετές διαφορές,[1] υποδηλώνοντας ότι έχει κάποια αλληγορική σημασία. Από τη στιγμή που οι Ισραηλίτες έχασαν το προνόμιο να ονομάζονται ο εκλεκτός λαός του Θεού[2] και οι πραγματικές φυλές έχουν χάσει την ταυτότητά τους, ο λαός Ισραήλ που αναφέρεται εδώ θα πρέπει να συμβολίζει τον πνευματικό Ισραήλ που αναφέρει ο απόστολος Παύλος: “Όλοι από τον Ισραήλ, αυτοί δεν είναι Ισραήλ, ούτε επειδή είναι σπέρμα του Αβραάμ, γι’ αυτό είναι όλοι παιδιά” (Ρωμαίους 9:6,7). “Ιουδαίος δεν είναι αυτός που είναι κατά το φανερό μέρος Ιουδαίος, ούτε περιτομή αυτή που είναι κατά το φανερό μέρος, αυτή που γίνεται στη σάρκα· αλλ’ Ιουδαίος είναι αυτός που είναι κατά το κρυφό μέρος Ιουδαίος, και περιτομή αυτής της καρδιάς, κατά το πνεύμα” (Ρωμαίους 2:28,29). “Όλοι είστε γιοι του Θεού διαμέσου της πίστης στον Ιησού Χριστό. Δεδομένου ότι όσοι βαπτιστήκατε στον Χριστό, ντυθήκατε τον Χριστό. Δεν υπάρχει πλέον Ιουδαίος ούτε Έλληνας... επειδή, όλοι εσείς είστε ένας στον Ιησού Χριστό. Κι αν είστε του Χριστού, άρα είστε σπέρμα του Αβραάμ, και σύμφωνα με την υπόσχεση κληρονόμοι” (Γαλάτες 3:26-29). Αυτές και άλλες περικοπές[3] δείχνουν ότι η ονομασία “Ισραήλ” στην Καινή Διαθήκη, όταν αποδίδεται στους εκλεκτούς του Θεού, δηλώνει την πνευματική κληρονομιά μέσω της πίστης και όχι την εθνική καταγωγή.[4]
Η απαρίθμηση των ονομάτων των φυλών δεν αναφέρεται σε μια κυριολεκτική γενεαλογία, αλλά στα πνευματικά χαρακτηριστικά των 144.000 σφραγισμένων.[5] Τα χαρακτηριστικά των φυλών περιγράφονται στη Γένεση 49, όπου ο Ιακώβ λέει το εξής: “Συγκεντρωθείτε για να σας αναγγείλω τι πρόκειται να συμβεί σε σας, στις έσχατες ημέρες ” (Γένεση 49:1). Οι γιοί του Ιακώβ ήταν μια ομάδα με ποικίλα χαρακτηριστικά. Κάποιοι είχαν θετικά χαρακτηριστικά, όπως ο Ιούδας με το βασιλικό σκήπτρο του (Γένεση 49:10) και ο Ιωσήφ σαν “κλαδί καρποφόρο κοντά στην πηγή” (Γένεση 49:22). Ενώ κάποιοι άλλοι είχαν αρνητικά χαρακτηριστικά, όπως ο Ρουβήν που “έβρασε σαν νερό” (Γένεση 49:3,4), ο Συμεών και ο Λευί με τον “επικατάρατο θυμό τους… και οργή τους” (Γένεση 49:5-7), και ο Βενιαμίν που ήταν σαν τον “άρπαγα λύκο” (Γένεση 49:27). Μία επισταμένη μελέτη των χαρακτηριστικών των φυλών του Ισραήλ θα απαιτούσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο.
Το θέμα είναι, ότι για τον Θεό κάθε χαρακτήρας μπορεί να γίνει κατάλληλος για μια θέση μεταξύ των 144.000. Μια προσεκτική σύγκριση όμως με τις φυλές που αναφέρονται στη Γένεση 49 δείχνει ότι μια φυλή λείπει: η φυλή του Δαν δεν συμπεριλαμβάνεται στους 144.000 στην Αποκάλυψη 7. Στο τέταρτο κεφάλαιο: Οι Τέσσερις Φυλές , είδαμε ότι αυτό συμβαίνει εξαιτίας του χαρακτήρα του: “Ο Δαν θα κρίνει τον λαό του… Ο Δαν θα είναι φίδι επάνω στον δρόμο, ασπίδα στο μονοπάτι, δαγκώνοντας τις φτέρνες του αλόγου, ώστε ο καβαλάρης του θα πέφτει προς τα πίσω” (Γένεση 49:16,17). Η ιστορία της φυλής του Δαν, όπως καταγράφεται στο βιβλίο των Κριτών κεφάλαιο 18, δείχνει ότι ήταν η πρώτη που απομακρύνθηκε από τον Ισραήλ και επιδόθηκε στην ειδωλολατρία. Η περιοχή του Δαν θεωρούνταν το κέντρο της ειδωλολατρίας (Α΄ Βασιλέων 12:29,30, Β΄ Βασιλέων 10:29).
Στον κατάλογο των 144.000 η θέση του Δαν καταλήφθηκε από έναν από τους γιους του Ιωσήφ, τον Μανασσή. Σε αρκετές αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης απαριθμούνται και οι δυο γιοι του Ιωσήφ, ο Εφραΐμ και ο Μανασσής, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ουσιαστικά 13 φυλές.[6] Αν και θα περιμέναμε να συναντήσουμε τον Εφραΐμ στους 144.000 (από τη στιγμή που συμπεριλαμβάνεται ο αδελφός του Μανασσής), αυτός παραλείπεται. Όπως είδαμε στο τέταρτο κεφάλαιο ο Εφραΐμ πρωτοστάτησε στην ειδωλολατρία που είχε τελικά ως αποτέλεσμα τη διασπορά των 10 βόρειων φυλών του Ισραήλ. Στο βιβλίο του Ωσηέ επανειλημμένως επικρίνεται η ειδωλολατρία του Εφραΐμ (π.χ. “Ο Εφραΐμ προσκολλήθηκε στα είδωλα· αφήστε τον” Ωσηέ 4:17).
Φτάνουμε λοιπόν στο συμπέρασμα, ότι ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει κάθε τύπο ανθρώπου με διαφορετικά ελαττώματα στο χαρακτήρα για την κρίσιμη αποστολή των 144.000, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει εκείνους που δεν Του είναι πλήρως αφοσιωμένοι. Αν και οι 144.000 έχουν ανθρώπινες αδυναμίες και ελαττώματα, είναι πλήρως αφιερωμένοι στον Χριστό. “Αυτοί (οι 144.000) είναι εκείνοι που ακολουθούν το Αρνίο όπου κι αν πάει” (Αποκάλυψη 14:4). Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ειδωλολάτρες δεν μπορούν να σωθούν. Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία η πλειοψηφία όσων σώθηκαν υπήρξαν ειδωλολάτρες. Οι 144.000 όμως έχουν έναν ιδιαίτερο ρόλο στους έσχατους καιρούς και όσοι έχουν διαπράξει πνευματική πορνεία αποκλείονται από αυτό το σημαντικό έργο.
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΤΩΝ 144.000
[1] Χαρακτηριστικές αναφορές στις φυλές του Ισραήλ βρίσκονται στα κεφάλαια Αριθμοί 2 και Ιεζεκιήλ 48. Ο Λευί δεν αναφέρεται σε αυτές τις αναφορές επειδή η φυλή του ήταν υπεύθυνη για τη λειτουργία του αγιαστηρίου και δεν είχε κληρονομιά. Τη θέση του έλαβε η φυλή του Ιωσήφ, όταν διαιρέθηκε στους δυο γιους του, τον Εφραΐμ και τον Μανασσή. Ωστόσο, ο κατάλογος στην Αποκάλυψη 7 περιλαμβάνει τον Λευί, τον Ιωσήφ και έναν από τους γιούς του, τον Μανασσή, αλλά όχι τον Εφραΐμ. Ακόμη παραλείπεται ο Δαν που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη.
[2] Στο Δανιήλ 9 ορίστηκαν 490 χρόνια περιόδου χάριτος για τον Ισραήλ, αλλά όταν σταύρωσαν τον Ιησού και καταδίωξαν τους οπαδούς Του απέτυχαν να εκπληρώσουν τους όρους που θα τους επέτρεπαν να παραμείνουν ο εκλεκτός λαός του Θεού (βλ. έναν εκτενή σχολιασμό του θέματος στο Παράρτημα 4: Η μυστική αρπαγή ). Ο Χριστός στην παραβολή των ασεβών γεωργών του αμπελώνα δηλώνει ξεκάθαρα ότι “η βασιλεία του Θεού θα αφαιρεθεί από σας, και θα δοθεί σε έθνος που κάνει τους καρπούς της” (Ματθαίον 21:33-43).
[3] Π.χ. ο Ιάκωβος απευθύνει την επιστολή του προς “τις 12 φυλές, που είναι στη διασπορά” (Ιακώβου 1:1), αλλά τίποτε στην επιστολή δεν υποδηλώνει ότι δεν απευθύνεται σε ολόκληρη την Εκκλησία, και τους Ιουδαίους και τους εθνικούς. Ο Παύλος αποκαλεί τους εθνικούς στη Γαλατία: “Ισραήλ του Θεού” (Γαλάτες 6:16). Ο Παύλος ονομάζει τους Ιουδαίους πολίτες: “οι αδελφοί μου, οι συγγενείς μου κατά σάρκα, που είναι Ισραηλίτες” (Ρωμαίους 9:3,4) και σε αυτό το πλαίσιο τους αποκαλεί “Ισραήλ”, δίχως να καθορίζει αν αναφέρεται στον φυσικό ή τον πνευματικό Ισραήλ (π.χ. Ρωμαίους 10:1). Αυτό μας δείχνει ότι ο καθορισμός της κυριολεκτικής ή πνευματικής έννοιας του “Ισραήλ” καθορίζεται από τα συμφραζόμενα. Στην περίπτωση των 144.000, το ευρύτερο πλαίσιο του εβδόμου κεφαλαίου ξεκάθαρα υποδηλώνει ότι αναφέρεται στην πνευματική έννοια.
[4] Αυτό δεν σημαίνει ότι η Καινή Διαθήκη δεν αναγνωρίζει την εθνική καταγωγή του Ισραήλ. Στους Ρωμαίους 9, ο Παύλος εκφράζει τη στενοχώρια του για “τους αδελφούς μου, τους συγγενείς μου κατά σάρκα· που είναι Ισραηλίτες” (Ρωμαίους 9:2-4). Σε αυτή την περικοπή ο Παύλος δείχνει ότι οι Ιουδαίοι είναι αγαπημένοι χάρη “στους πατέρες” (Ρωμαίους 11:28), ώστε μπορούν να σωθούν με τον ίδιο τρόπο όπως όλοι οι άλλοι και δεν έχουν απορριφθεί εντελώς επειδή, ως λαός, απέρριψαν τον Ιησού. Δείχνει επίσης ότι ο Θεός θα εκτελέσει ένα ιδιαίτερο έργο για τη σωτηρία τους και ότι τελικά όσοι δεχτούν το ευαγγέλιο, μαζί με τους εθνικούς, θα αποτελούν το λαό του Θεού που θα κληρονομήσει την αιώνια ζωή -“Κι έτσι ολόκληρος ο Ισραήλ θα σωθεί” (Ρωμαίους 11:26).
[5] Στην Αποκάλυψη 21:12,24,25 βλέπουμε ότι η Νέα Ιερουσαλήμ έχει “12 πυλώνες... κι επάνω γραμμένα ονόματα, που είναι των 12 φυλών των γιων του Ισραήλ... και τα έθνη όσων σώζονται θα περπατούν μέσα... οι πυλώνες της δεν θα κλειστούν... και σ’ αυτή θα φέρνουν τη δόξα και την τιμή των εθνών”. Παρατηρούμε ότι η Νέα Ιερουσαλήμ έχει πυλώνες που είναι καθορισμένοι για τις 12 φυλές του Ισραήλ, όμως όλοι οι σωσμένοι από κάθε έθνος θα μπουν μέσα. Συνεπώς, τα ονόματα είναι συμβολικά και αναφέρονται σε ανθρώπους από κάθε “φυλή” του κόσμου.
[6] Για παράδειγμα στους Αριθμούς 2, οι 12 φυλές (συμπεριλαμβανομένων του Εφραΐμ και του Μανασσή στη θέση του Ιωσήφ) στρατοπεδεύουν γύρω από το αγιαστήριο, με τη φυλή Λευί στο κέντρο. Παρομοίως, στο Ιεζεκιήλ 48 υπάρχουν έξι φυλές από κάθε πλευρά του ναού και η 13η, του Λευί, στο κέντρο.