ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ
Είναι σημαντικό που στο βιβλίο του Δανιήλ τα οράματα επικεντρώνονται γύρω από την κρίση και ιδιαίτερα τη διερευνητική φάση της, ειδικά επειδή το βιβλίο του Δανιήλ έχει πολλές ομοιότητες με την Αποκάλυψη. Τα οράματα του Δανιήλ παρουσιάζουν την ιστορία του λαού του Θεού μέχρι απελευθέρωσή του στη Δευτέρα Παρουσία και κάθε ένα εμπλουτίζει την εξιστόρηση με περισσότερες λεπτομέρειες. Το πρώτο όραμα, της εικόνας (αγάλματος) με τα διαφορετικά μέταλλα, είναι μια ανασκόπηση της ιστορίας σχετικά με τη διαδοχή των αυτοκρατοριών που θα υποδούλωναν το λαό του Θεού, ξεκινώντας από τη Βαβυλώνα, συνεχίζοντας με την Περσία, την Ελλάδα, τη Ρώμη και κλείνωντας με την παπική Ρώμη. Η αποκορύφωση όμως του οράματος είναι η τελική κρίση, συμβολίζεται από μια πέτρα που έρχεται από τον ουρανό, καταστρέφει τα τυραννικά βασίλεια και εγκαθιδρύει το αιώνιο βασίλειο του Θεού.
Περισσότερες λεπτομέρειες στο αρχικό όραμα προστίθενται με το όραμα του έβδομου κεφαλαίου, όπου οι αυτοκρατορίες συμβολίζονται με τέσσερα άγρια θηρία και ένα “μικρό κέρας” το οποίο βλασφημεί το Θεό και καταδιώκει τους αγίους. Τονίζεται ξανά η τελική κρίση όταν “το κριτήριο κάθισε, και τα βιβλία ανοίχτηκαν” (Δανιήλ 7:10), δηλαδή η διερευνητική κρίση.[1] Βασικός σκοπός της κρίσης δεν είναι να καθορίσει την ενοχή εκείνων που απορρίπτουν τον Θεό, αλλά να σώσει τους “άγιους” και να τους εδραιώσει στη βασιλεία Του: “Η κρίση δόθηκε στους αγίους του Υψίστου· και ο καιρός έφτασε, και οι άγιοι πήραν τη βασιλεία” (Δανιήλ 7:22, επίσης Δανιήλ 7:26,27).
Στο επόμενο όραμα που συναντάμε στο όγδοο κεφάλαιο, οι αυτοκρατορίες συμβολίζονται με ένα κριάρι, έναν τράγο και “ένα μικρό κέρατο, που μεγαλύνθηκε υπερβολικά” (Δανιήλ 8:9). Αυτό το όραμα δείχνει ότι το εχθρικό προς τον Θεό σύστημα που συμβολίζεται από το μικρό κέρατο δεν επηρεάζει απλώς το λαό του Θεού εδώ στη γη, αλλά ασκεί επιρροή σε όλο το σύμπαν: “Μεγαλύνθηκε, μέχρι το στράτευμα του ουρανού· και έριξε στη γη ένα μέρος της στρατιάς και από τα αστέρια (οι άγγελοι) και τα καταπάτησε· μάλιστα, μεγαλύνθηκε, μέχρι ενάντια στον άρχοντα του στρατεύματος· και αφαίρεσε απ’ αυτόν την παντοτινή θυσία, και το άγιο κατοικητήριό τους καταβλήθηκε” (Δανιήλ 8:10,11). Για μια ακόμα φορά, η αποκορύφωση του οράματος είναι η λύση του προβλήματος από τον Θεό: “Μέχρι 2300 ημερονύκτια· τότε, το αγιαστήριο θα καθαριστεί” (Δανιήλ 8:14). Αυτό το τόσο σημαντικό εδάφιο ερμηνεύεται αναλυτικά στο κεφάλαιο 14:7 Η Ώρα της Κρίσης , όπου θα δούμε ότι ο καθαρισμός του αγιαστηρίου είναι η διερευνητική κρίση, όπως συμβολίζεται στην Ημέρα του Εξιλασμού.
Ο Δανιήλ “θαύμαζε για την όραση, και δεν υπήρχε εκείνος που να καταλαβαίνει” και ήταν “άρρωστος για ημέρες” (Δανιήλ 8:27) λόγω της αδυναμίας του να κατανοήσει τη σημασία των 2300 ημερονυκτίων και τον καθαρισμό του αγιαστηρίου. Στο ένατο κεφάλαιο του Δανιήλ ο άγγελος επιστρέφει για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να αποκαλύψει την ώρα που θα ξεκινήσει η διερευνητική κρίση (βλ. κεφάλαιο 14: Πότε στην Ιστορία και Παράρτημα 5 για περαιτέρω λεπτομέρειες).
Στο ενδέκατο και δωδέκατο κεφάλαιο του Δανιήλ, ο Θεός του δίνει μια λεπτομερή περιγραφή του μεγάλου πόλεμου που συνεχίζεται για αιώνες μεταξύ του βασιλιά του Βορρά και του βασιλιά του Νότου (βλ. κεφάλαιο 9: Οι Βασιλιάδες του Βορρά και του Νότου ). Όπως και στα προηγούμενα οράματα, αυτό που είναι καίριας σημασίας δεν είναι η αποκάλυψη της παγκόσμιας ιστορίας αλλά η κρίση στους έσχατους καιρούς όταν “θα εγερθεί ο Μιχαήλ (ο Χριστός)... και θα είναι καιρός θλίψης, που ποτέ δεν έχει γίνει... και κατά τον καιρό εκείνο ο λαός σου θα διασωθεί, κάθε ένας που θα βρεθεί γραμμένος μέσα στο βιβλίο ” (Δανιήλ 12:1).
Αυτή η περιγραφή δείχνει ότι η διερευνητική κρίση που περιλαμβάνει την έρευνα “των βιβλίων” και την απελευθέρωση των παιδιών του Θεού από εκείνους που τους καταδιώκουν, είναι το κεντρικό θέμα του Δανιήλ. Επομένως θα ήταν εύλογο η διερευνητική κρίση να είναι επίσης το κεντρικό θέμα στην Αποκάλυψη και πράγματι περιγράφονται πολλά παρόμοια στοιχεία, ειδικότερα το άνοιγμα των βιβλίων του ουρανού μπροστά στο θρόνο του Θεού με τη συμμετοχή των αγγέλων.
Ίσως κάποιοι αναγνώστες να θεωρούν ότι δίνεται υπερβολική έμφαση στη διερευνητική κρίση. Όπως όμως θα δούμε παρακάτω σε αυτό το κεφάλαιο, αυτή η κρίση λαμβάνει χώρα στο παρόν. Το επόμενο μεγάλο γεγονός είναι η έναρξη της εκτελεστικής κρίσης, που κλιμακώνεται μέχρι τη Δεύτερη Έλευση του Χριστού. Δεν ασχολούμαστε πια με αόριστες και ασαφής χρονικές περιόδους που συνεχίζουν μέχρι να φθάσουμε στους έσχατους καιρούς. Είμαστε ήδη στον έσχατο καιρό και η πλειοψηφία του κόσμου δεν έχει ιδέα ότι η ανθρώπινη ιστορία όπως την γνωρίζουμε μέχρι τώρα πρόκειται να φτάσει στο τέλος της.
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 5:1 ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
[1] Στον Δανιήλ κεφάλαιο 7 δεν παρουσιάζεται η εκτελεστική κρίση που λαμβάνει χώρα στη Δεύτερη Έλευση του Χριστού, όταν Εκείνος έρχεται στη γη “στα σύννεφα του ουρανού” (Ματθαίον 26:64). Αλλά ο Ιησούς φαίνεται ότι “ερχόταν μαζί με τα σύννεφα του ουρανού, και έφτασε μέχρι τον Παλαιό των ημερών” (Δανιήλ 7:13). Η εξέλιξη των γεγονότων παρουσιάζουν το κέρας να μάχεται τους αγίους, στη συνέχεια η απόφαση της κρίσης είναι υπέρ των αγίων, έπειτα ο “γιος του ανθρώπου” αναλαμβάνει μια βασιλεία, και τελικά “ο καιρός έφτασε, και οι άγιοι πήραν τη βασιλεία” (Δανιήλ 7:21,22,13,14).