ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

4:2-4 ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟ

“Κι αμέσως ήρθα σε πνευματική έκσταση, και να, ένας θρόνος βρισκόταν στον ουρανό, κι επάνω στον θρόνο ήταν κάποιος που καθόταν· κι αυτός που καθόταν, ως προς τη θέα, ήταν όμοιος με πέτρα ίασπη και σάρδιο· κι ολόγυρα από τον θρόνο, ως προς τη θέα, ήταν ίρη όμοια με σμάραγδο.” (Αποκάλυψη 4:2,3).

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι θρόνοι είναι συνυφασμένοι με την κρίση, ακόμα και όταν κάποιος κάθεται στο θρόνο. Για παράδειγμα: “Ιερουσαλήμ... εκεί ανεβαίνουν οι φυλές του Κυρίου... επειδή εκεί τέθηκαν θρόνοι για κρίση” (Ψαλμοί 122:3-5). Ο Ιησούς είπε για τους μαθητές Του: “Εσείς είστε αυτοί που διαμείνατε μαζί μου στους πειρασμούς μου· γι’ αυτό εγώ σας ετοιμάζω βασιλεία... να καθίσετε επάνω σε θρόνους, κρίνοντας τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ” (Λουκάν 22:28-30). Ο Ιησούς Χριστός θα καθίσει σε θρόνο, για να κρίνει - “Όταν έρθει ο Υιός του ανθρώπου μέσα στη δόξα του... τότε θα καθίσει επάνω στον θρόνο της δόξας Του. Και μπροστά του θα συγκεντρωθούν όλα τα έθνη· και θα τους χωρίσει από αναμεταξύ τους... Τότε ο βασιλιάς θα πει σ’ αυτούς που θα είναι από τα δεξιά του: Ελάτε, οι ευλογημένοι του Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία, ετοιμασμένη σε σας... Τότε θα πει και σ’ εκείνους που θα είναι από τα αριστερά: Πηγαίνετε από μένα, οι καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά, που είναι ετοιμασμένη για τον διάβολο και για τους αγγέλους του” (Ματθαίον 25:31-46).

Ο Θεός Πατέρας είναι Εκείνος που στο τέταρτο κεφάλαιο κάθεται στο θρόνο της κρίσης, με τέτοια δόξα, ώστε οι ουράνιες υπάρξεις “δεν σταματούν ημέρα και νύχτα να λένε: «Άγιος, άγιος, άγιος, ο Κύριος ο Θεός, ο Παντοκράτορας», ο Ην και ο Ων και ο Ερχόμενος” (Αποκάλυψη 4:8) και οι 24 πρεσβύτεροι που κάθονται γύρω από το θρόνο του Θεού “θα πέσουν μπροστά σ’ αυτόν που κάθεται επάνω στον θρόνο, και θα προσκυνήσουν αυτόν που ζει στους αιώνες των αιώνων... λέγοντας: Άξιος είσαι, Κύριε και Θεέ μας, να πάρεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη· επειδή εσύ έκτισες τα πάντα και για το θέλημά σου υπάρχουν και κτίστηκαν” (Αποκάλυψη 4:11).

Από ανθρώπινη σκοπιά η κρίση προκαλεί δέος, ακόμα και φόβο. Η μόνη περίπτωση που μπορεί να κριθούμε σε ένα δικαστήριο είναι όταν κάποιος μας κατηγορήσει ότι διαπράξαμε κάποιο έγκλημα, και παρόλο που μπορεί να είμαστε αθώοι υπάρχει πάντα η ανησυχία ότι μπορεί να υπάρξει παραπλάνηση της δικαιοσύνης με αποτέλεσμα να καταδικαστούμε. Στην περίπτωση ενός Άγιου Θεού όμως δεν υπάρχει περίπτωση παραπλάνησης και παρόλο που στην πραγματικότητα είμαστε όλοι ένοχοι, ο Θεός “με τέτοιον τρόπο αγάπησε τον κόσμο (καθέναν από μας), ώστε έδωσε τον Υιό Του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή” (Ιωάννην 3:16,17).

Η θυσία του Χριστού στο σταυρό επαρκεί για όλους όσους τη δεχτούν. Ο Θεός μας προσκαλεί και παρέχει την πρόνοια της χάρης Του (η ικανότητα που μας δίνεται από τον Θεό να πιστέψουμε για να σωθούμε) σε όποιον το επιθυμεί. Δεν υπάρχει λόγος για εκείνους που δέχονται τον Χριστό ως Κύριο, να φοβούνται την κρίση. “Όποιος ομολογήσει ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού, ο Θεός μένει σε ενότητα μ’ αυτόν, κι αυτός μένει σε ενότητα με τον Θεό. Κι εμείς γνωρίσαμε και πιστέψαμε την αγάπη που έχει για μας ο Θεός... η αγάπη έχει φτάσει σε τέλειο βαθμό μαζί μας, για να έχουμε παρρησία κατά την ημέρα της κρίσης: Επειδή όπως είναι εκείνος, έτσι είμαστε κι εμείς μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο. Φόβος δεν υπάρχει μέσα στην αγάπη, αλλά η τέλεια αγάπη βγάζει έξω τον φόβο” (Α’ Ιωάννου 4:17,18). Το έλεος του Θεού τονίζεται από το γεγονός ότι γύρω από το θρόνο “ήταν ίρις όμοια με σμάραγδο”(Αποκάλυψη 4:3). Η ίριδα, το ουράνιο τόξο, είναι ενθύμιο της διαθήκης που έκανε ο Θεός με τον Νώε μετά τον κατακλυσμό (Γένεση 9:9-17). Ο Θεός επιθυμεί να ανακηρύξει τα παιδιά Του αθώα και όχι ένοχα. Αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός του σχεδίου της σωτηρίας - “Για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Ιησού” (Ρωμαίους 3:26).

“Και ολόγυρα στον θρόνο ήσαν 24 θρόνοι· κι επάνω στους θρόνους είδα καθισμένους τους 24 πρεσβύτερους, ντυμένους με λευκά ιμάτια· κι επάνω στα κεφάλια τους είχαν χρυσά στεφάνια” (Αποκάλυψη 4:4). Οι 24 πρεσβύτεροι φορούν τα ίδια ρούχα (“λευκά ιμάτια”), όπως ακριβώς και το “μεγάλο πλήθος από κάθε έθνος και φυλές και λαούς και γλώσσες” (Αποκάλυψη 7:9). Φορούν στεφάνια, όπως ακριβώς έχει δοθεί η υπόσχεση στους πιστούς πρεσβύτερους (Α’ Πέτρου 5:1-4), μαζί με όλους εκείνους που έχουν υπομείνει με πίστη τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς (Ιακώβου 1:12, Αποκάλυψη 2:10).[1] Είναι ισάριθμοι με τους 24 ιερείς που διόρισε ο Δαβίδ να αντιπροσωπεύουν το λαό ενώπιον του Θεού (Α’ Χρονικών 24:1-19). Ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την απολύτρωση της ανθρωπότητας.[2] Συνεπώς, είναι πολύ πιθανόν ότι συμβολίζουν τους αντιπροσώπους της ανθρώπινης φυλής και συμμετέχουν στην ουράνια κρίση.[3]

Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 4:5 ΔΥΟ ΕΙΔΗ ΚΡΙΣΗΣ