3:9-13 ΕΡΧΟΜΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ
Η Ημέρα του Εξιλασμού θα εξηγηθεί λεπτομερέστερα στο τέταρτο κεφάλαιο, αλλά το βασικό σημείο είναι ότι στην εποχή της Φιλαδέλφειας ο Ιησούς, ο Αρχιερέας μας, ξεκίνησε στο ουράνιο αγιαστήριο μια ιδιαίτερη φάση προετοιμασίας και κρίσης του λαού Του, με αποκορύφωμα το σφράγισμά τους (Αποκάλυψη έβδομο κεφάλαιο). Αυτό το γεγονός ακολουθείται από τον “καιρό θλίψης, που ποτέ δεν έχει γίνει αφότου υπήρξε έθνος”, και την έλευση του Χριστού για την απελευθέρωση του λαού Του (Δανιήλ 12:1).
Οι άνθρωποι που ζούσαν στην εποχή της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας και έζησαν στην έναρξη της Ημέρας του Εξιλασμού προφυλάχθηκαν από τη Μεγάλη Θλίψη. “Ξέρω τα έργα σου... έχεις μικρή δύναμη, και φύλαξες τον λόγο μου, και δεν αρνήθηκες το όνομά μου... Επειδή, φύλαξες τον λόγο της υπομονής μου, κι εγώ θα σε φυλάξω από την ώρα τού πειρασμού, που πρόκειται να ‘ρθει επάνω σε ολόκληρη την οικουμένη, για να δοκιμάσει αυτούς που κατοικούν επάνω στη γη” (Αποκάλυψη 3:8,10). Η εκκλησία της Φιλαδέλφειας με μεγάλο ζήλο κήρυξε για την “ώρα τού πειρασμού” και την επικείμενη έλευση του Χριστού. Εκείνοι που διέδιδαν το μήνυμα συχνά γίνονταν αντικείμενο χλευασμού και εκδιώκονταν από τις εκκλησίες τους. Όπως θα δούμε στο κεφάλαιο 11 (η “Δολοφονία των Δυο Μαρτύρων”) και 13 (το “Χάραγμα του Θηρίου” και το “Διάταγμα του Θανάτου”), αυτή η αντίσταση θα κλιμακώνεται, μέχρι τη στιγμή που θα έρθει ο Χριστός για να σώσει το λαό Του. Η τελική κρίση όμως, που ξεκινά την εποχή της Φιλαδέλφειας θα δικαιώσει τον διωκόμενο λαό του Θεού - “Να, θα κάνω αυτούς από τη συναγωγή τού σατανά, που λένε τον εαυτό τους ότι είναι Ιουδαίοι, και δεν είναι, αλλά ψεύδονται· να, θα τους κάνω να ‘ρθουν και να προσκυνήσουν μπροστά στα πόδια σου, και να γνωρίσουν ότι εγώ σε αγάπησα” (Αποκάλυψη 3:9).
“Να, έρχομαι γρήγορα· κράτα εκείνο που έχεις, για να μη λάβει κανένας το στεφάνι σου” (Αποκάλυψη 3:11). Αυτή ήταν μια περίοδος όπου ο Σατανάς είχε “μεγάλο θυμό, δεδομένου ότι γνωρίζει πως έχει λίγο καιρό” (Αποκάλυψη 12:12) και έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιό του, για να νικήσει το λαό του Θεού και να λάβει το “στέφανό” τους χρησιμοποιώντας ένα από τα πιο ευφυή τεχνάσματα - τα πλούτη και τον υλισμό, χαρακτηριστικά της επόμενης εποχής, της Λαοδικείας. Αλλά οι πιστοί της Φιλαδέλφειας διαφυλάχθηκαν από “την ώρα τού πειρασμού” (Αποκάλυψη 3:10). Πίστεψαν και κήρυξαν για την επικείμενη έλευση του Χριστού, πέθαναν πιστοί, θα κοιμούνται στον τάφο στη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης και θα αναστηθούν για να δουν τον αγαπημένο τους Κύριο να επιστρέφει.
Η υπόσχεση προς τους νικητές της Φιλαδέλφειας είναι μια θέση στο ίδιο το αγιαστήριο που είδαν με τα μάτια της πίστης μέσα από την ανοιχτή θύρα - “Όποιος νικάει, θα τον κάνω στύλο μέσα στον ναό τού Θεού μου, και δεν θα βγει πλέον έξω· και θα γράψω επάνω του το όνομα του Θεού μου, και το όνομα της πόλης τού Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, που κατεβαίνει από τον ουρανό από τον Θεό μου, και το νέο μου όνομα” (Αποκάλυψη 3:12).