16:1-7 ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΠΛΗΓΕΣ
“Και άκουσα μια μεγάλη φωνή από τον ναό, που έλεγε προς τους επτά αγγέλους: Πηγαίνετε και ξεχύστε στη γη τις φιάλες του θυμού του Θεού. Και πήγε ο πρώτος, και ξέχυσε τη φιάλη του επάνω στη γη· και έγινε κακό και οδυνηρό έλκος στους ανθρώπους, που είχαν το χάραγμα του θηρίου, και προσκυνούσαν την εικόνα του. Και ο δεύτερος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του στη θάλασσα, και έγινε αίμα σαν νεκρού ανθρώπου· και κάθε ζωντανή ύπαρξη πέθανε μέσα στη θάλασσα. Και ο τρίτος άγγελος ξέχυσε τη φιάλη του στους ποταμούς και στις πηγές των νερών· και έγινε αίμα” Αποκάλυψη 16:1-4.
Στο όγδοο κεφάλαιο είδαμε τις ομοιότητες μεταξύ των πληγών των σαλπίγγων και των επτά τελευταίων πληγών. Ωστόσο, παρόλο που υπάρχουν έντονες ομοιότητες οι εμφανείς διαφορές δείχνουν ότι δεν ταυτίζονται ως γεγονότα. Παρόλο που και η πρώτη σάλπιγγα και η πρώτη πληγή ξεχύνονται στη γη, οι δεύτερες στη θάλασσα και οι τρίτες στα ποτάμια και τις πηγές, η φύση των πληγών των σαλπίγγων και των επτά τελευταίων πληγών είναι πολύ διαφορετική.
Οι πρώτες τρεις σάλπιγγες ήταν όμοιες - φωτιά, ως χαλάζι, βουνό ή αστέρι, που πέφτει και μολύνει (με αίμα) το ένα τρίτο αυτού που έπεσε. Η πρώτη από τις τελευταίες επτά πληγές όμως βλάπτει με “οδυνηρό έλκος τους ανθρώπους που είχαν το χάραγμα του θηρίου, και προσκυνούσαν την εικόνα του” (Αποκάλυψη 16:2). Αυτό επισημαίνει μια σημαντική διαφορά: η πρώτη πληγή συμβαίνει μετά την εδραίωση της εικόνας και του χαράγματος του θηρίου, ενώ η πρώτη σάλπιγγα συμβαίνει μετά το σφράγισμα των 144.000 (Αποκάλυψη 7:1-8), πριν όμως την εικόνα και το χάραγμα του θηρίου.
Επιπλέον, δεν υπάρχει σαφή ένδειξη ότι οι πληγές των σαλπίγγων βλάπτουν άμεσα τους ανθρώπους[1] μέχρι την πέμπτη σάλπιγγα (το πρώτο αλλοίμονο). Αντιθέτως, η πρώτη από τις επτά τελευταίες πληγές προσβάλει άμεσα εκείνους που έχουν το χάραγμα του θηρίου, προκαλώντας ένα “κακό και οδυνηρό έλκος” . Φαίνεται ότι αυτά τα έλκη (πληγές) θα είναι τόσο οδυνηρά (προκαλώντας τους να “μασήσουν τις γλώσσες τους από τον πόνο” εδ.10), ώστε θα αποστρέψουν την προσοχή των ακολούθων του θηρίου μακριά από τον στόχο τους να καταδιώξουν τα παιδιά του Θεού. Στην ενότητα 15:1 Ο Θυμός του Θεού , είδαμε ότι βασικός σκοπός της οργής του Θεού είναι να προστατεύσει τα παιδιά Του από τους εχθρούς τους. Εξαιτίας της προοδευτικότητας και της αυξανόμενης έντασης των επτά τελευταίων πληγών καταλαβαίνουμε ότι σκοπό έχουν να εμποδίσουν το σχέδιο του θηρίου, που είναι “να κάνει, όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου να θανατωθούν” (Αποκάλυψη 13:15).
Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι ότι το πεδίο επιρροής των σαλπίγγων είναι περιορισμένο: “ένα τρίτο της θάλασσας έγινε αίμα... πέθανε το ένα τρίτο των έμψυχων... ένα τρίτο των ποταμών... ένα τρίτο του ήλιου... του φεγγαριού, και... των αστεριών” (Αποκάλυψη 8:7-12). Οι επτά τελευταίες πληγές όμως, φαίνεται να εκτελούνται σε παγκόσμιο επίπεδο. Ολόκληρη η θάλασσα “έγινε αίμα σαν νεκρού ανθρώπου και κάθε ζωντανή ύπαρξη πέθανε μέσα στη θάλασσα” (Αποκάλυψη 16:3) και τα ποτάμια και οι πηγές των νερών έγιναν αίμα (Αποκάλυψη 16:4) και η βασιλεία του θηρίου “γέμισε από σκοτάδι” (Αποκάλυψη 16:10).
Επιπλέον, το γεγονός ότι το ένα τρίτο τονίζεται συνεχώς στις σάλπιγγες, δείχνει ότι αποτελούν δραστηριότητα του Σατανά, που επιτρέπει ο Θεός συγχρόνως όμως περιορίζει την έκτασή τους (βλ. 8:2 Οι Σάλπιγγες ). Οι άγγελοι σαλπίζουν για να προειδοποιήσουν για τις πληγές, ενώ στο κεφάλαιο 16 οι άγγελοι εξαπολύουν τις επτά τελευταίες πληγές, υποδηλώνοντας ότι προέρχονται από τον Θεό και συνιστούν την “οργή” Του (βλ. 15:1).
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΠΛΗΓΩΝ
[1] Η φωτιά των τριών πρώτων σαλπίγγων καταστρέφει τα δένδρα, το χορτάρι, το νερό και τα πλοία. Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν όταν πιούν το δηλητηριώδες νερό, αυτή ωστόσο είναι έμμεση φθορά και όχι άμεση. Μπορεί να υπάρξουν άνθρωποι που θα πεθάνουν αν είναι στα δάση ή στα πλοία, αλλά δεν έχουμε καμία αναφορά για κάτι τέτοιο.