ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
Ένας βασικός λόγος που ο Σατανάς επιτίθεται στο Σάββατο είναι επειδή αποτελεί σημείο της Αιώνιας Διαθήκης. Στην ενότητα 11:19 Η Κιβωτός της Διαθήκης και στο Παράρτημα 9, είδαμε ότι η Νέα Διαθήκη έχει τέσσερα στοιχεία και όλα δέχονται επίθεση από το Σατανά και το εκτελεστικό του όργανο, το θηρίο. Το πρώτο στοιχείο της διαθήκης είναι η υπόσχεση του Θεού να καταστήσει τον λαό Του μια ευλογία για τον κόσμο, ένα “άγιο ιεράτευμα” (Α΄ Πέτρου 2:5). Στο σύστημα όμως του θηρίου το ιερατείο του κάθε πιστού αντικαθίσταται από τους κληρικούς και ο πιστός γίνεται ένας απαθής θεατής. Ιδιαίτερα το Σάββατο, είναι η ημέρα που όρισε ο Θεός για να διακονήσουν τα παιδιά Του στον κόσμο και ο Χριστός απέδειξε αυτό ακριβώς με το να επιλέξει να κάνει τα περισσότερα θαύματα την ημέρα του Σαββάτου. Με την αλλαγή του Σαββάτου σε μια ώρα ‘θεατρικής’ λατρείας την Κυριακή παρά μιας ημέρας συμμετοχής στη λατρεία και διακονίας την έβδομη ημέρα που ευλόγησε ο Θεός, το θρησκευτικό σύστημα του θηρίου εξουδετέρωσε τη βασική παροχή χρόνου που έδωσε ο Θεός στα παιδιά Του, για να γίνουν ευλογία στον κόσμο, όπως τους προόρισε η Διαθήκη Του.
Το δεύτερο στοιχείο της Αιώνιας Διαθήκης είναι οι απαιτήσεις του Θεού, δηλαδή ο νόμος Του - “Αυτή είναι η διαθήκη που θα κάνω... θα δώσω τους νόμους μου στη διάνοιά τους, και θα τους γράψω επάνω στην καρδιά τους” (Εβραίους 8:10). Μια ευθεία επίθεση εναντίον του νόμου από τον Σατανά θα ήταν αναποτελεσματική, επειδή οι περισσότερες εντολές, όπως το να τιμάμε τους γονείς ή να μη πράττουμε φόνο, μοιχεία και κλοπή, θεωρούνται αρχές υπέρ του γενικού συμφέροντος της κοινωνίας. Αλλά με την αλλαγή της τέταρτης εντολής από την έβδομη ημέρα που όρισε ο Θεός στην πρώτη της εβδομάδας, το σύστημα του θηρίου δείχνει την περιφρόνησή του για ολόκληρο το νόμο του Θεού - “Επειδή, όποιος φυλάξει ολόκληρο τον νόμο, φταίξει όμως σε ένα, έγινε ένοχος σε όλα” (Ιακώβου 2:10). Ιδιαίτερα η εντολή του Σαββάτου είναι σαν το δέντρο στον κήπο της Εδέμ – ο μόνος λόγος που κάποιος θα την τηρήσει είναι επειδή ‘το είπε ο Θεός’. Συνεπώς το Σάββατο είναι ένα σημείο της προθυμίας μας να υπακούσουμε, όχι μόνο στις επιταγές της λογικής και του κοινωνικού καθεστώτος αλλά και στον απλό λόγο του Θεού. Αυτό το σημείο θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο στη Μεγάλη Θλίψη, όταν η “εικόνα του θηρίου” θα στηθεί και θα προστάξει τον κόσμο σε παγκόσμιο επίπεδο να παραβιάσουν το νόμο του Θεού υπό την απειλή του θανάτου.
Το τρίτο στοιχείο της Διαθήκης είναι η παροχή σωτηρίας για εκείνους που έχουν παραβιάσει τις εντολές, δηλαδή η θυσία του Χριστού. Το Σάββατο είναι σύμβολο σωτηρίας και βρίσκεται στην καρδιά του νόμου του Θεού. “Να τηρείς την ημέρα του Σαββάτου... και να θυμάσαι, ότι ήσουν δούλος στη γη της Αιγύπτου· και ο Κύριος ο Θεός σου σε έβγαλε από εκεί με κραταιό χέρι και με απλωμένο βραχίονα· για αυτό, ο Κύριος ο Θεός σου σε πρόσταξε να τηρείς την ημέρα του Σαββάτου ” (Δευτερονόμιο 5:12-15). Η σκλαβιά στην Αίγυπτο είναι σύμβολο της σκλαβιάς στην αμαρτία. Η απελευθέρωση από τη σκλαβιά ώστε οι Ισραηλίτες να αναπαυθούν από την υποχρέωση να φτιάχνουν τούβλα ως δούλοι στην Αίγυπτο, ήταν η πεμπτουσία της σωτηρίας τους. Με παρόμοιο τρόπο το Σάββατο μας υπενθυμίζει ότι απελευθερωθήκαμε από τη δουλεία της αμαρτίας.
Ο Θεός δεν μας λυτρώνει μόνο από τη σκλαβιά, αλλά και μας ανακαινίζει ως ένα νέο κτίσμα. Γινόμαστε μέλη της βασιλικής οικογένειας και αυτό συμβολίζεται από το Σάββατο. “Να θυμάσαι την ημέρα του Σαββάτου... επειδή, σε έξι ημέρες δημιούργησε ο Κύριος τον ουρανό και τη γη, τη θάλασσα, και όλα όσα βρίσκονται σ’ αυτά, και κατά την έβδομη ημέρα αναπαύθηκε· γι’ αυτό ο Κύριος ευλόγησε την ημέρα του Σαββάτου, και την αγίασε” (Έξοδος 20:8-11). Η αρχική δημιουργία αξίζει περισσότερη δοξολογία και τιμή από ότι μπορούμε να εκφράσουμε ποτέ. Το Σάββατο όμως συμβολίζει τη νέα δημιουργία, που γινόμαστε χάρη στη θυσία του Χριστού για εμάς. “Και πέθανε για χάρη όλων, ώστε αυτοί που ζουν, να μη ζουν πλέον για τον εαυτό τους, αλλά γι’ αυτόν που πέθανε και αναστήθηκε για χάρη τους... Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν, να! τα πάντα έγιναν καινούργια” (Β΄ Κορινθίους 5:15-17).
Η ανάπαυση του Σαββάτου συμβολίζει το γεγονός ότι ο Θεός πραγματοποίησε τη σωτηρία μας, όχι επειδή το αξίζουμε εξαιτίας των καλών μας πράξεων ή της υπακοής μας, αλλά εξαιτίας της χάρης Του. “Επειδή, είπε σε κάποιο μέρος για την έβδομη ημέρα τα εξής: «Και ο Θεός, κατά την έβδομη ημέρα, κατέπαυσε από όλα τα έργα του»... επομένως, απομένει κατάπαυση (αρχ. σαββατισμός) στον λαό του Θεού. Επειδή, αυτός που μπήκε μέσα στη κατάπαυσή του, κατέπαυσε και ο ίδιος από τα έργα του, όπως και ο Θεός από τα δικά του” (Εβραίους 4:4-10).[1] Το Σάββατο συμβολίζει ότι ο Θεός έκανε όλα όσα είναι απαραίτητα για τη σωτηρία μας και εμείς μπορούμε να αναπαυθούμε στο ολοκληρωμένο έργο Του.
Το τέταρτο στοιχείο της Αιώνιας Διαθήκης, είναι το ‘σημείο’ της Διαθήκης, με τον κεντρικό ρόλο και τον συμβολισμό του Σαββάτου σε κάθε διάσταση της Διαθήκης, είναι πολύ φυσικό το Σάββατο να είναι σημείο διαθήκης. Δεν μας εκπλήσσει ότι ο Σατανάς, ο μέγας απατεώνας, θα επιτεθεί στο Σάββατο, θα “διανοηθεί να (το) μεταβάλλει” σε μια ημέρα δικής του επινόησης και ότι θα καταστήσει το ψεύτικο Σάββατο σημείο (χάραγμα) της βασιλείας του.
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 13:18 ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ
[1] Η προς Εβραίους επιστολή γράφτηκε για τους Εβραίους Χριστιανούς. Αρκετά βασικά στοιχεία της παραδοσιακής θρησκείας τους έπαυσαν να ισχύουν μετά τη θυσία και την ανάσταση του Χριστού. Το ιερατείο, οι Λευίτες, οι θυσίες, οι γιορτές, η περιτομή και ο ναός ήταν άχρηστα, επειδή ήταν σκιές της ζωής και της θυσίας του Χριστού. Ωστόσο στην Εβραίους τέταρτο κεφάλαιο γίνεται ξεκάθαρο ότι η “ανάπαυση” στην πεποίθηση ότι το έργο του Χριστού στον Σταυρό είναι ολοκληρωμένο παραμένει για κάθε πιστό μέσω της πίστης. Για αυτό το λόγο η τήρηση του Σαββάτου (αρχ. Σαββατισμός) είναι ακόμα ουσιώδης, καθώς στρέφει την προσοχή μας στην αναγκαιότητα να εισέλθουμε στην ανάπαυση του Θεού.