ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12Αποκάλυψη κεφάλαιο 12 | www.revelationofjesus.net ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12 - το κείμενο12:1,2 Η ΓΥΝΑΙΚΑ12:3,4 Ο ΔΡΑΚΟΝΤΑΣΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ12:4,5 ΤΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΠΑΙΔΙ12:7-9 Ο ΜΙΧΑΗΛ ΕΔΙΩΞΕ ΤΟΝ ΣΑΤΑΝΑ12:10 Ο ΚΑΤΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ12:11,12 ΝΙΚΗΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑΟ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ12:12-14 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ1260 ΗΜΕΡΕΣ12:15,16 ΤΟ ΦΙΔΙ ΡΙΧΝΕΙ ΝΕΡΟ ΣΑΝ ΠΟΤΑΜΙ12:17 ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΤΗΣΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Ο λαός του Θεού, νικά και “με τον λόγο της μαρτυρίας τους” . Ο αγιασμός της ζωής μας από τον Θεό δεν είναι κάτι κρυφό. Νικάμε όταν “με το στόμα (μας) ομολογήσουμε Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά (μας) πιστεύουμε ότι ο Θεός τον ανάστησε από τους νεκρούς… επειδή, με την καρδιά πιστεύει κάποιος προς δικαιοσύνη ( “το αίμα του αρνίου” ) και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρία ( “ο λόγος της μαρτυρίας” ) (Ρωμαίους 10:9,10).

Μπροστά στον κίνδυνο ενός διωγμού ή ακόμα και του θανάτου, χιλιάδες άνθρωποι δεν απαρνήθηκαν τον Σωτήρα τους. Έχουν μαρτυρήσει ότι ο Χριστός, είναι ο Κύριος στη ζωή τους και έχουν απαρνηθεί κάθε αντιτιθέμενη υποταγή, ακόμα και αν αυτό σήμαινε έναν μαρτυρικό θάνατο – “και δεν αγάπησαν την ψυχή τους μέχρι θανάτου” (Αποκάλυψη 12:11). Ουσιαστικά η μαρτυρία που ακούν να δίνουν οι ίδιοι, τους δίνει το κουράγιο να αντιμετωπίσουν τη γελοιοποίηση, την εναντίωση, ακόμα και τον θάνατο. Δεν καλούνται όλοι να γίνουν μάρτυρες, ο Θεός όμως καλεί κάθε έναν από τους οπαδούς Του να ‘πεθαίνουν καθημερινά’ ως προς την αμαρτία (Α’ Κορινθίους 15:31), ‘να βάλουμε την ψυχή μας για χάρη των αδελφών’ (Α’ Ιωάννου 3:16), ‘να παραστήσουμε τα σώματά μας ως θυσία ζωντανή, άγια, ευάρεστη στον Θεό’ (Ρωμαίους 12:1).

Στο ευρύτερο πλαίσιο των έσχατων ημερών, όταν ο Σατανάς θα προσπαθεί να υποτάξει το λαό του Θεού, ο Χριστός υπόσχεται ότι “θα βάλουν επάνω σας τα χέρια τους, και θα σας θέσουν υπό διωγμό, παραδίνοντάς σας σε συναγωγές και φυλακές, καθώς σας φέρνουν μπροστά σε βασιλιάδες και ηγεμόνες, ένεκα του ονόματός μου. Και τούτο θα αποβεί σε σας για μαρτυρία . Βάλτε, λοιπόν στις καρδιές σας, να μην προμελετάτε τι να απολογηθείτε· επειδή, εγώ θα σας δώσω στόμα και σοφία, στην οποία δεν θα μπορέσουν να αντιλογήσουν ούτε να αντισταθούν όλοι οι αναντίοι σας”. “Κατά την ώρα εκείνη θα σας δοθεί τι πρέπει να μιλήσετε. Επειδή, δεν είστε εσείς που μιλάτε, αλλά το Πνεύμα του Πατέρα σας, που μιλάει μέσα από σας... και θα είστε μισούμενοι από όλους, εξαιτίας του ονόματός μου· εκείνος δε που θα έχει υπομείνει μέχρι τέλους, αυτός θα σωθεί” (Λουκάν 21:12-15, Ματθαίον 10:19-22).

Εκείνοι που ζουν σε “Χριστιανικές” χώρες, όπου η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι χλιαροί και αδιάφοροι για την πίστη τους, δεν μπορούν να φανταστούν πως θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Ωστόσο, η αγωνία και η στενοχώρια της μεγάλης θλίψης και ιδιαίτερα η εμφάνιση του αντίχριστου θα προκαλέσει τρομερή πόλωση και φανατισμό. Τώρα είναι ο καιρός για μας να μάθουμε να μιλάμε για τον Κύριό μας, σαν προετοιμασία για εκείνο τον καιρό, όπου η αποτυχία μας να δώσουμε τη μαρτυρία μας, θα μας οδηγήσει στο στρατόπεδο του εχθρού.

Στη πλειοψηφία οι άνθρωποι, ποτέ δεν λένε κάτι για τον Κύριο. Θεωρούν ότι η σχέση τους μαζί Του είναι κάτι προσωπικό που δεν πρέπει να συζητείται. Είναι δεδομένο ότι πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν αυτό που έχουμε να πούμε για τον Θεό. Ωστόσο, ο Θεός προστάζει τα παιδιά Του να μη σιωπούν. Μας συγκρίνει με φύλακες στα τείχη της πόλης που βλέπουν τον κίνδυνο να πλησιάζει: “Επάνω στα τείχη σου, Ιερουσαλήμ, κατέστησα φύλακες, που ποτέ δεν θα σιωπούν, ούτε ημέρα ούτε νύχτα· όσοι ανακαλείτε τον Κύριο, μη φυλάγετε σιωπή” (Ησαΐας 62:6). Το απλό γεγονός ότι διαβάζεις αυτό το βιβλίο σημαίνει ότι έχεις κάποια σημαντική πληροφορία, την οποία η πλειοψηφία του κόσμου αγνοεί παντελώς. Χρειάζεται να μάθουν αυτά που γνωρίζεις. Χρειάζεται να ακούσουν “ τον λόγο της μαρτυρίας” σου.

Η πίστη μας αποδεικνύεται στην προθυμία μας να μιλήσουμε: “Πίστεψα, γι’ αυτό και μίλησα” (Β΄ Κορινθίους 4:13). Ο Χριστός είπε: “Καθένας, λοιπόν, που θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω κι εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς. Όποιος, όμως, με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον αρνηθώ κι εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς” (Ματθαίον 10:32,33). Πολλοί Χριστιανοί πιστεύουν ότι, επειδή δεν είναι θεολόγοι, δεν έχουν κάτι να πουν. Ωστόσο, πολλοί από τους πιο μεγάλους μάρτυρες στην Αγία Γραφή δεν ήταν θεολόγοι, ιερείς ή επαγγελματίες κληρικοί, αλλά απλοί άνθρωποι με βαθιά αγάπη για τον Κύριο. Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της καθημερινότητας στη σύγχρονη εποχή, δεν έχουν μεγάλη ανάγκη τη θεολογία, αλλά μια ζωντανή βιωματική γνώση του αληθινού Θεού που ενεργεί όχι θεωρητικά αλλά πρακτικά στη ζωή μας σήμερα.

“Ο λόγος της μαρτυρίας τους” είναι καθήκον των ακολούθων του Χριστού. Είναι τόσο σημαντικός που και στα τέσσερα ευαγγέλια και στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων, το τελευταίο πράγμα που λέει ο Χριστός στους μαθητές Του πριν φύγει και αναληφθεί στον ουρανό είναι να πάνε στον κόσμο και να μιλήσουν για Εκείνον.[1]

Ο Χριστός εργάζεται σε κάθε σκοτεινή γωνιά αυτής της γης και μας προσκαλεί να συμμετέχουμε και εμείς μαζί Του, στην οικογένειά μας, στη γειτονιά μας ή σε κάποιο μακρινό μέρος. Πριν αφήσει ο Χριστός τους μαθητές Του, υποσχέθηκε: “πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο… για να είστε και εσείς, όπου είμαι εγώ” (Ιωάννην 14:2,3). Όπως ακριβώς έχει ετοιμάσει έναν τόπο για εμάς στον ουρανό, έχει ετοιμάσει και έναν τόπο για εμάς εδώ στη γη. “Ο λόγος της μαρτυρίας μας” μπορεί να συνεπάγεται περιφρόνηση, κακοποίηση, ακόμα και θάνατο. Δίνοντας όμως τη μαρτυρία μας, δεν πείθουμε μόνο τους άλλους, αλλά και εμάς τους ίδιους!

Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος δίνονται για να ενδυναμώσουν τη μαρτυρία μας. Όταν μιλάμε για τον Χριστό, το Άγιο Πνεύμα δίνει στα λόγια μας υπερφυσική δύναμη, επειδή θέλει να πείσει το άτομο στο οποίο μιλάμε. Όταν όμως η μαρτυρία μας συνοδεύεται από τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, εμείς είμαστε εκείνοι που βιώνουν το μεγαλύτερο δέος, επειδή γνωρίζουμε πόσο αδύναμοι και αβοήθητοι είμαστε πραγματικά και γνωρίζουμε ότι τα λόγια που έχουμε πει πηγάζουν από κάτι πολύ μεγαλύτερο από εμάς. Η δύναμη του Αγίου Πνεύματος είναι τελικά που μας δίνει τη δυνατότητα να νικήσουμε την αμαρτία, για αυτό ακριβώς “ο λόγος της μαρτυρίας μας” μας ενδυναμώνει. “Επειδή, αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα, πρόκειται να πεθάνετε, αν, όμως, διαμέσου του Πνεύματος, θανατώνετε τις πράξεις του σώματος, θα ζήσετε… όσοι, όμως, είναι της σάρκας δεν μπορούν να αρέσουν στον Θεό. Εσείς, όμως, δεν είστε της σάρκας, αλλά του Πνεύματος, αν το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας… και αν το Πνεύμα εκείνου, που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, κατοικεί μέσα σας, αυτός που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, θα ζωοποιήσει και τα θνητά σας σώματα, διαμέσου του Πνεύματος του, που κατοικεί μέσα σας.” (Ρωμαίους 8:13,8,9,11)

Για πολλούς Χριστιανούς, η νίκη κατά της αμαρτίας, του διαβόλου και του κόσμου σημαίνει σκληρή προσπάθεια να κάνουν το καλό. Η Αποκάλυψη 12:11 ωστόσο μας δείχνει τον τρόπο: “τον νίκησαν με το αίμα του Αρνίου, και με τον λόγο της μαρτυρίας τους” . Υπάρχουν πολλά πράγματα στη θρησκευτική μας ζωή που μπορούμε να εστιαστούμε. Αρκετοί από εκείνους που διαβάζουν αυτό το βιβλίο εστιάζουν την προσοχή τους στις προφητείες, άλλοι στη δογματική κατανόηση, άλλοι στα χαρίσματα του πνεύματος, άλλοι στην προσωπική μελέτη, άλλοι στη δόξα της μελλοντικής ουράνιας βασιλείας, άλλοι στην ιστορία της εκκλησίας και των αγίων, άλλοι στην σωστή Χριστιανική συμπεριφορά, άλλοι στις ανάγκες των ανθρώπων ανά τον κόσμο, άλλοι στην Εκκλησία και τα προγράμματα της, τις λειτουργίες και τις ανάγκες της. Αυτά τα θέματα αξίζουν την προσοχή μας, αν φαίνεται όμως ότι η αμαρτία, ο διάβολος και η διεφθαρμένη κοινωνία γύρω μας, μας καταβάλουν, θα πρέπει να αποτελούν μια ένδειξη ότι η προσοχή μας έχει απομακρυνθεί από το κεντρικό θέμα, το οποίο είναι η θυσία του Χριστού για τις αμαρτίες μας ( “το αίμα του Αρνίου” ) και το προνόμιο που έχουμε να μιλήσουμε γι’ αυτή στους άλλους ( “ο λόγος της μαρτυρίας μας” ).

Πρέπει επίσης να παρατηρήσουμε το ευρύτερο πλαίσιο αυτής της διδασκαλίας για το πως να νικήσουμε τον εχθρό. Μας δίδεται ακριβώς πριν την περιγραφή της μεγάλης επίθεσης εναντίον “ της γυναίκας ” (η αληθινή Εκκλησία) από “ τον δράκοντα ” (ο Σατανάς και οι οπαδοί του), η οποία είχε ως αποτέλεσμα η Εκκλησία να περάσει 1260 χρόνια στην “ έρημο ”. Αυτό είναι το πρότυπο των τελευταίων διωγμών που θα συμβούν στη μεγάλη θλίψη.

Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 12:12-14 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ



[1] Στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο τα τελευταία λόγια του Χριστού ήταν: “πορευτείτε, κάντε μαθητές όλα τα έθνη, βαπτίζοντας τους στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντας τους να τηρούν όλα όσα παρήγγειλα σε σας…” (28:19,20). Στο κατά Μάρκο Ευαγγέλιο, τα τελευταία λόγια του Χριστού ήταν: “Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση” (16:15). Στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο, τα τελευταία λόγια του Χριστού ήταν: “και να κηρυχθεί στο όνομά του μετάνοια και άφεση αμαρτιών σε όλα τα έθνη, ξεκινώντας από την Ιερουσαλήμ. Κι εσείς είστε μάρτυρες γι’ αυτά.” (24:47,48). Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, το τελευταίο μήνυμα του Χριστού προς τους μαθητές Του ήταν: “Ειρήνη σε σας, όπως με απέστειλε ο Πατέρας, και εγώ αποστέλλω εσάς” (20:21). Στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων, λίγο πριν την ανάληψη του Χριστού, το τελευταία Του λόγια προς τους μαθητές ήταν: “αλλά θα πάρετε δύναμη, όταν έρθει επάνω σας το Άγιο Πνεύμα και θα είστε μάρτυρες για μένα και στην Ιερουσαλήμ και σε ολόκληρη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια, και μέχρι το τελευταίο άκρο της γης” (Πράξεις 1:8).