12:1,2 Η ΓΥΝΑΙΚΑ
“Και ένα μεγάλο σημείο φάνηκε στον ουρανό· μια γυναίκα ντυμένη τον ήλιο, και το φεγγάρι ήταν κάτω από τα πόδια της, κι επάνω στο κεφάλι της είχε ένα στεφάνι από 12 αστέρια· και καθώς ήταν έγκυος, έκραζε κοιλοπονώντας, και βασανιζόμενη, για να γεννήσει” Αποκάλυψη 12:1,2. Σε προηγούμενα εδάφια (Αποκάλυψη 11:8) οι 24 πρεσβύτεροι ανήγγειλαν μια τρομερή εξέλιξη: ήρθε ο καιρός για την οργή του Θεού, οι νεκροί θα κριθούν και θα αποδοθεί στους πιστούς ο μισθός τους. Αυτά τα γεγονότα θα πραγματοποιηθούν στο δεύτερο μέρος της Αποκάλυψης με τις επτά τελευταίες πληγές, τη Δευτέρα Παρουσία, τη Χιλιετία, την Εκτελεστική Κρίση και τη δημιουργία της νέας γης.
Επίσης οι 24 πρεσβύτεροι αναφέρουν κάποιες κατηγορίες ανθρώπων: “οι νεκροί” που θα κριθούν, οι “δούλοι του Θεού” και “εκείνοι που φοβούνται το όνομα“ του Θεού που θα λάβουν “τον μισθό” τους, “οι μικροί και οι μεγάλοι” και “αυτοί που φθείρουν τη γη” (Αποκάλυψη 11:18). Πριν την περιγραφή των τελευταίων γεγονότων, τα κεφάλαια 12-14 παρουσιάζουν μια δραματική σκηνή που προσδιορίζει τα εμπλεκόμενα μέρη της Μεγάλης Διαμάχης, δείχνει το ρόλο τους στα τελευταία γεγονότα και αποσαφηνίζει γιατί θα λάβουν είτε το μισθό τους, είτε την τιμωρία.
Ο Ιωάννης βλέπει “ένα μεγάλο σημείο... στον ουρανό· μια γυναίκα” . Οι γυναίκες στην Αγία Γραφή συχνά συμβολίζουν τον εκλεκτό λαό του Θεού (Ισραήλ, Εκκλησία) και μπορούν να είναι είτε αγνές και άγιες,[1] είτε διεφθαρμένες και ασεβείς.[2] Αυτή η γυναίκα παρουσιάζεται με τον ήλιο, το φεγγάρι και δώδεκα αστέρια. Η μόνη άλλη περικοπή στην Αγία Γραφή, όπου γίνεται αναφορά στον ήλιο, το φεγγάρι και σε δώδεκα αστέρια, βρίσκεται στη Γένεση 37. Σε αυτή την περικοπή ο Ιωσήφ αφηγείται στον πατέρα και στα αδέλφια του, ένα όνειρό όπου ο ήλιος, το φεγγάρι και τα αστέρια συμβολίζουν τον πατέρα του Ιακώβ, τη μητέρα του Ραχήλ και τους δώδεκα γιους του Ιακώβ αντιστοίχως. Αυτά τα άτομα, μαζί με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ, αποτελούν τους πατριάρχες και προγόνους του λαού Ισραήλ.[3] Συνεπώς, η γυναίκα με τον ήλιο, το φεγγάρι και τα δώδεκα αστέρια, αντιπροσωπεύει τον λαό Ισραήλ, με τις δώδεκα φυλές. Η γυναίκα φαίνεται να είναι έγκυος, έτοιμη να γεννήσει. Ο σκοπός του Θεού να ξεχωρίσει ένα μοναδικό, εκλεκτό λαό για Εκείνον πρόκειται να εκπληρωθεί – ο λαός Ισραήλ θα “γεννήσει” τον Μεσσία.
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 12:3,4 Ο ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ
[1] Στον Ιερεμία 6:2 ο Θεός λέει: “Παρομοίωσα τη θυγατέρα Σιών (το λαό του Θεού) με εύχαρη και τρυφερή γυναίκα”. Στον Ησαΐα 54, αναφερόμενος στο λαό Του, σαν να αναφέρεται σε μια στείρα γυναίκα η οποία δεν έχει γεννήσει ακόμα παιδιά, ο Θεός λέει: “Να ευφρανθείς, ω στείρα, εσύ που δεν γεννάς·... επειδή, περισσότερα είναι τα παιδιά της ερημωμένης παρά τα παιδιά εκείνης που έχει τον άνδρα... θα λησμονήσεις τη ντροπή της νιότης σου, και δεν θα θυμηθείς πλέον το όνειδος της χηρείας σου. Επειδή ο άνδρας σου είναι ο Ποιητής σου... ο Κύριος σε κάλεσε ως γυναίκα εγκαταλειμμένη και θλιμμένη κατά το πνεύμα, και γυναίκα νιότης που αποβλήθηκε, λέει ο Θεός σου” (Ησαΐας 54:1-6). Βλ. επίσης Εφεσίους 5:22-33.
[2] “Υπήρχαν δύο γυναίκες… και εκπορνεύτηκαν... και τα ονόματά τους ήσαν: Οολά, η μεγαλύτερη, και Οολιβά... Ήσαν, λοιπόν τα ονόματά τους, Σαμάρεια η Οολά, και Ιερουσαλήμ η Οολιβά” (Ιεζεκιήλ 23). Εδώ ο προφήτης αναφέρεται στους διεφθαρμένους λαούς ή ‘εκκλησίες’ του Ισραήλ και του Ιούδα. Ένα ακόμα παράδειγμα βρίσκεται στην Αποκάλυψη κεφάλαιο 17: “Η γυναίκα που είδες είναι η μεγάλη πόλη (πνευματική Βαβυλώνα), που έχει βασιλεία επάνω στους βασιλιάδες της γης” (Αποκάλυψη 17:18). Βλ. Ωσηέ κεφάλαια 1-3.
[3] Πράξεις 7:8.