21:22-25 Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΑΟΣ
“Και ναό δεν είδα μέσα σ’ αυτή· επειδή, ναός της είναι ο Κύριος, ο Θεός, ο Παντοκράτορας, και το Αρνίο. Και η πόλη δεν έχει ανάγκη τον ήλιο ούτε το φεγγάρι, για να φέγγουν μέσα σ’ αυτή· επειδή, η δόξα του Θεού τη φώτισε, και ο λύχνος της είναι το Αρνίο. Και τα έθνη όσων σώζονται θα περπατούν μέσα στο φως της· και οι βασιλιάδες της γης φέρνουν τη δόξα και την τιμή τους σ’ αυτή.” Αποκάλυψη 21:22-25.
Ο ναός στη γη αποτελούσε μια πρόνοια που κατέστη αναγκαία εξαιτίας της αμαρτίας, επειδή ήταν αδύνατον για τον άνθρωπο να έχει απευθείας επαφή με τον Θεό: “Και θα στήσω τη σκηνή (τον ναό) μου ανάμεσά σας· και η ψυχή μου δεν θα σας βδελυχθεί” (Λευιτικό 26:11). Ο αμαρτωλός άνθρωπος, που θα καταστρεφόταν από τη δόξα της απευθείας παρουσίας του Θεού, έβαζε τα χέρια του στο κεφάλι του αθώου ζώου και εξομολογούνταν τις αμαρτίες του. Ο ιερέας και το θυσιαζόμενο ζώο συμβόλιζαν τον Χριστό. Η αμαρτία μεταφερόταν στη θυσία και ο ιερέας μετέφερε την αμαρτία (το αίμα του ζώου) στην παρουσία του Θεού. Έτσι ο αμαρτωλός μπορούσε να έχει έμμεση επαφή με τον Θεό και μέσω αυτής της διαδικασίας καθαριζόταν και έπαυε να είναι ένοχος ενώπιον του Θεού. Ωστόσο, με την εξάλειψη της αμαρτίας δεν θα υπάρχει ανάγκη για έναν μεσίτη. Όπως πλησίαζαν οι άνθρωποι τον ενανθρωπισμένο Χριστό, έτσι θα πλησιάζουμε απευθείας στον “Θεό, τον Παντοκράτορα” .
Στο θυσιαστικό σύστημα της Παλαιάς Διαθήκης μόνο ο αρχιερέας μπορούσε να εισέλθει στα Άγια των Αγίων, όπου η ορατή ένδοξη παρουσία του Θεού έκανε περιττό το φως των κεριών ή άλλων πηγών φωτισμού. Η Άγια Πόλη είναι κατασκευασμένη σαν κύβος, ακριβώς όπως τα Άγια των Αγίων του αγιαστηρίου[1] και με παρόμοιο τρόπο δεν θα χρειάζεται άλλο φως εκτός από τη δόξα του Θεού. Αυτό υποδηλώνει ότι η Νέα Ιερουσαλήμ, το σπίτι των λυτρωμένων εδώ στη γη, θα είναι τα “Άγια των Αγίων” του σύμπαντος, το μέρος όπου “τα έθνη όσων σώζονται” θα έρχονται για να απολαύσουν τη θαλπωρή της άμεσης παρουσίας του “Θεού, του Παντοκράτορα, και του Αρνίου... Και τα έθνη όσων σώζονται θα περπατούν μέσα στο φως της· και οι βασιλιάδες της γης (θα) φέρνουν τη δόξα και την τιμή τους σ’ αυτή. Και οι πυλώνες της δεν θα κλειστούν την ημέρα· επειδή, νύχτα δεν θα υπάρχει εκεί. Και σ’ αυτή θα φέρνουν τη δόξα και την τιμή των εθνών. Και μέσα σ’ αυτή δεν θα μπει τίποτε που μολύνει και προξενεί βδέλυγμα, και ψέμα· αλλά, μονάχα οι γραμμένοι μέσα στο βιβλίο της ζωής του Αρνίου” (Αποκάλυψη 21:24-27).
[1] “Και το αγιαστήριο (τα Άγια των Αγίων) είχε στην πρόσοψη του μάκρος 20 πήχες, και πλάτος 20 πήχες, και ύψος 20 πήχες” (Α΄ Βασιλέων 6:20).