ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15Αποκάλυψη κεφάλαιο 15 | www.revelationofjesus.net ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15 - το κείμενο15:1 ΤΟ ΔΙΠΛΟ INCLUSIO15:1 Ο ΘΥΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥΓΙΑΤΙ ΘΥΜΟΣ;Ο ΘΥΜΟΣ ΘΑ ΕΞΑΛΕΙΨΕΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ15:2-4 Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΕΥΤΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ;ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΛΑΤΡΕΙΑ;ΛΑΤΡΕΙΑ ΟΠΩΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ15:5 Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΟΜΟ;15:5-8 ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

Ο ΘΥΜΟΣ ΘΑ ΕΞΑΛΕΙΨΕΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ

Μπορεί η οργή του Θεού να προστατεύει και να σωφρονίζει τα παιδιά Του, αλλά βασικός σκοπός της είναι να θέσει ένα τέρμα στην αμαρτία. “Ο Κύριος είναι αληθινός Θεός... στην οργή Του η γη θα σειστεί... Οι θεοί, που δεν έκαναν τον ουρανό και τη γη, θα αφανιστούν από τη γη κι από κάτω απ’ αυτόν τον ουρανό” (Ιερεμίας 10:10,11). “Το χέρι σου θα βρει όλους τους εχθρούς σου· το δεξί σου χέρι θα βρει εκείνους που σε μισούν. Θα τους κάνεις σαν καμίνι φωτιάς στον καιρό της οργής σου· ο Κύριος θα τους καταπιεί μέσα στο θυμό του· και φωτιά θα τους καταφάει” (Ψαλμοί 21:8,9).[1]

Από τη στιγμή που ο Θεός πρέπει να εξαλείψει την αμαρτία, αλλά “δεν θέλει μερικοί να απολεστούν, αλλά να έρθουν όλοι σε μετάνοια” (Β΄ Πέτρου 3:9), η οργή Του πάντα είναι το ύστατο μέτρο, όταν κάθε άλλη προσπάθεια να φέρει τον αμαρτωλό σε μετάνοια έχει αποτύχει. Ένα σχετικό παράδειγμα είναι η ιστορία των Ισραηλιτών και η αιχμαλωσία τους ως αποτέλεσμα της επανάστασής τους: “Ο Κύριος, ο Θεός των πατέρων τους, τους παρήγγειλε διαμέσου των απεσταλμένων του, εγειρόμενος το πρωί και εξαποστέλλοντας· επειδή, λυπόταν τον λαό του, και το κατοικητήριό του. Αυτοί, όμως, χλεύαζαν τους απεσταλμένους του Θεού, και καταφρονούσαν τα λόγια του, και κορόιδευαν τους προφήτες του, μέχρις ότου η οργή του Κυρίου ανέβηκε εναντίον του λαού του, ώστε θεραπεία δεν υπήρχε” (Β΄ Χρονικών 26:15,16). Στην πραγματικότητα ο Θεός αναζητεί πιστούς να μεσιτεύσουν για τους αμαρτωλούς ώστε να μη χρειαστεί να εξαπολύσει το θυμό Του: “Και ζήτησε ανάμεσά τους έναν άνδρα, που να ανεγείρει το περίφραγμα, και να σταθεί στη χαλάστρα μπροστά Μου υπέρ της γης, για να μη την εξολοθρεύσω· και δεν βρήκα. Γι’ αυτό, ξέχυσα την οργή μου επάνω τους· τους κατανάλωσα μέσα στη φωτιά της οργής Μου” (Ιεζεκιήλ 22:30,31).[2]

Ο Θεός αποκαλεί την εξάλειψη της αμαρτίας και των αμαρτωλών “το παράδοξο έργο” Του (Ησαΐας 28:21). Είναι παράδοξο επειδή ο Θεός είναι η πηγή της ζωής και η φύση Του είναι να ευλογεί. “Εγώ δεν θέλω τον θάνατο αυτού που πεθαίνει, λέει ο Κύριος ο Θεός” (Ιεζεκιήλ 18:32). Αντιθέτως, “γίνεται χαρά μπροστά στους αγγέλους του Θεού για έναν αμαρτωλό που μετανοεί”, επειδή ο μετανοημένος αμαρτωλός “έχει μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή” (Λουκάν 15:10, Α΄ Ιωάννου 3:14). Η έκκληση του Θεού πάντα είναι η εξής: “Υποταχθείτε στον Κύριο και μπείτε μέσα στο αγιαστήριό του, που αγίασε στον αιώνα· και δουλέψτε τον Κύριο τον Θεό σας, για να αποστρέψει την έξαψη του θυμού του από σας” (Β΄ Χρονικών 30:8). “Απορρίψτε από σας όλες τις ανομίες σας, που ανομήσατε σε μένα, και κάντε για τον εαυτό σας νέα καρδιά και νέο πνεύμα· γιατί να πεθάνετε, οίκος Ισραήλ;” (Ιεζεκιήλ 18:31).

Η Αγία Γραφή δεν διδάσκει πουθενά ότι η οργή του Θεού είναι ένας τρόπος ανταπόδοσης ή εκδίκησης εκείνων που Τον έχουν δυσαρεστήσει. Η ιδέα ότι ο Θεός θα βασανίζει τους ανθρώπους αιώνια ως τιμωρία για μια ζωή κακής συμπεριφοράς ή επειδή κάποιος Τον απέρριψε ή Τον πρόσβαλλε, είναι εντελώς αντίθετη με τον χαρακτήρα Του. Παρόλο που είναι αλήθεια ότι η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί λέξεις όπως τιμωρία, εκδίκηση και ανταπόδοση, μια προσεκτική μελέτη δείχνει ότι αυτές οι λέξεις αποτελούν απλά μια προσπάθεια να περιγραφεί στην ανθρώπινη γλώσσα το ‘παράδοξο’ που συμβαίνει, που έρχεται ενάντια στον χαρακτήρα Του, όταν αναγκάζεται να εξαλείψει την αμαρτία και τους αμαρτωλούς.

“… Ο Κύριος ο Θεός σου, αυτός είναι ο Θεός, ο πιστός Θεός, που φυλάττει τη διαθήκη και το έλεος σ’ εκείνους που τον αγαπούν και τηρούν τις εντολές του, σε 1.000 γενεές· και που ανταποδίδει ενάντια στο πρόσωπό τους σ’ εκείνους που τον μισούν για να τους εξολοθρεύσει” (Δευτερονόμιο 7:9,10). Ο Θεός θα “εξολοθρεύσει... εκείνους που τον μισούν”, επειδή δεν θα μπορούσαν να ήταν ευτυχισμένοι ζώντας αιώνια σε ένα σύμπαν χωρίς αμαρτία και ουσιαστικά θα αμαύρωναν το αναμάρτητο σύμπαν με την επιμονή τους στην αμαρτία. Για αυτό το λόγο ο απόστολος Παύλος δηλώνει: “Είναι δίκαιο μπροστά στον Θεό να ανταποδώσει θλίψη σε όσους σας θλίβουν· σε σας, όμως, που θλίβεστε, άνεση μαζί μας, όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθεί από τον ουρανό μαζί με τους αγγέλους της δύναμής του, μέσα σε φλόγα φωτιάς, κάνοντας εκδίκηση σ’ αυτούς που δεν γνωρίζουν τον Θεό, και σ’ αυτούς που δεν υπακούν στο ευαγγέλιο του Χριστού· οι οποίοι θα τιμωρηθούν με αιώνιο όλεθρο από το πρόσωπο του Κυρίου, και από τη δόξα της δύναμής του” (Β΄ Θεσσαλονικείς 1:6-9). Η φράση “αιώνιος όλεθρος” δεν σημαίνει αιώνιο βασανιστήριο, αλλά καταστροφή με αιώνια αποτέλεσμα. Ο Ιερεμίας αναφέρεται σε αυτή την έννοια με τα εξής λόγια: “Ο Κύριος ο Θεός των ανταποδόσεων θα κάνει ανταπόδοση οπωσδήποτε... και θα κοιμηθούν αιώνιο ύπνο, και δεν θα ξυπνήσουν, λέει ο Βασιλιάς, που το όνομά Του είναι ο Κύριος των δυνάμεων” (Ιερεμίας 51:56,57). Βλ. ενότητα 20:11-15 Η κρίση του λευκού θρόνου , για περισσότερες λεπτομέρειες.

Οι επτά τελευταίες πληγές που αναγγέλλονται στο κεφάλαιο 15 και “πραγματοποιείται ο θυμός του Θεού” , ξεκινούν μόνο όταν ολοκληρωθεί η διάδοση του ευαγγελίου σε ολόκληρο τον κόσμο (Ματθαίον 24:14) και όλοι είχαν την ευκαιρία να μετανοήσουν. Εκείνοι που τελικά θα καταστραφούν από την οργή του Θεού θα έχουν απορρίψει πεισματικά την προσφορά της χάρης Του. Ο θυμός του Θεού θα έρθει, όχι για να τους φέρει σε μετάνοια, αλλά για να προστατεύσει τα παιδιά του Θεού που απειλούνται με θάνατο από τους αμετανόητους.

Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 15:2-4 Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ



[1] Βλ. επίσης Δευτερονόμιο 9:8, 29:23, Β΄ Χρονικών 19:2, Ναούμ 1, Σοφονίας 1:14-18, Ιωάννην 3:36, Ρωμαίους 1:18, 2:5-10,12, 4:15, 5:9, Εφεσίους 5:5,6, Κολοσσαείς 3:5,6.

[2] Βλ. επίσης Έξοδος 32:10, Λευιτικό 10:6, Αριθμοί 1:53, 16:46, 18:5, Β΄ Χρονικών 30:8, Ιώβ 42:7,8, Ψαλμοί 2:12, 106:23,40.