1: 10 Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
“ Κατά την ημέρα Κυριακή (αρχ. Κυριακήν ημέραν) ήρθα σε πνευματική έκσταση (αρχ. εν Πνεύματι), και άκουσα πίσω μου μια δυνατή φωνή, σαν σάλπιγγα ” Αποκάλυψη 1:10.
Ο Ιωάννης ήταν “εν Πνεύματι” . Αυτό σημαίνει ότι ο Ιωάννης πληρώθηκε με το Άγιο Πνεύμα – “Εσείς, όμως, δεν είστε της σάρκας, αλλά του Πνεύματος (εν Πνεύματι), αν το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας” (Ρωμαίους 8:9). Μπορεί επίσης αυτή η φράση να αναφέρεται στην καθημερινή εμπειρία του αναγεννημένου χριστιανού που “περπατά σύμφωνα με το Πνεύμα” (Γαλάτες 5:16). Όταν όμως αυτή η έκφραση χρησιμοποιείται στην Αποκάλυψη, σημαίνει ότι ο Ιωάννης έβλεπε ένα όραμα, για παράδειγμα: “Και σε πνευματική έκσταση (εν Πνεύματι) με έφερε επάνω σε ένα μεγάλο και ψηλό βουνό, και μου έδειξε τη μεγάλη πόλη, την άγια Ιερουσαλήμ” (Αποκάλυψη 21:10, βλ. επίσης Αποκάλυψη 4:2, 17:3).
Ο Ιωάννης δηλώνει: “ Κατά την ημέρα Κυριακή (αρχ. Κυριακήν ημέρα) ήρθα σε πνευματική έκσταση” . Σε κάθε άλλη περίπτωση που χρησιμοποιείται αυτή η φράση στην Αποκάλυψη, προσδιορίζει το που μεταφέρθηκε ο Ιωάννης κατά την πνευματική έκσταση. Αυτό το εδάφιο όμως σημαίνει ότι ο Ιωάννης στο όραμα του μεταφέρθηκε στην “κυριακήν ημέρα” . Αυτή η φράση είναι μοναδική στην Αγία Γραφή και παρόλο που αργότερα, τον δεύτερο αιώνα,[1] αναφερόταν στην ημέρα της εβδομάδος Κυριακή,[2] δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία στην Αγία Γραφή που να υποστηρίζουν αυτή την ερμηνεία. Ουσιαστικά, η ημέρα την οποία ο Κύριος αναφέρει ως ημέρα Του, είναι η ημέρα της έλευσής Του: “Επειδή, όπως η αστραπή, που αστράφτει από το ένα μέρος κάτω από τον ουρανό, λάμπει προς το άλλο μέρος κάτω από τον ουρανό, έτσι θα είναι και ο Υιός του ανθρώπου κατά τη δική του ημέρα” (Λουκάν 17:24).[3] Όταν ο Ιωάννης λέει “η κυριακή ημέρα” είναι απλά ένας άλλος τρόπος για να πει “η ημέρα του Κυρίου”,[4] που αναφέρεται ξεκάθαρα στην ημέρα που θα επιστρέψει ο Χριστός, για να σώσει το λαό Του, από το διωγμό και την εκτέλεση του θανατικού διατάγματος στο τέλος του κόσμου.[5]
Αυτή η άποψη ενισχύεται από το γεγονός ότι ο Ιωάννης “κατά την ημέρα Κυριακή ήρθε σε πνευματική έκσταση…” και άκουσε “μια δυνατή φωνή, σαν σάλπιγγα”. Η σάλπιγγα χρησιμοποιούνταν στο λαό Ισραήλ την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, για να τραβήξει την προσοχή όταν προέκυπτε κάποιο σημαντικό γεγονός ή όταν υπήρχε άμεσος κίνδυνος. Σαν συμβολισμός σχετίζεται ειδικά με την ημέρα του Κυρίου: π.χ. “Σαλπίστε σάλπιγγα στη Σιών, και αλαλάξτε στο άγιό μου βουνό… επειδή, έρχεται η ημέρα του Κυρίου, επειδή είναι κοντά” (Ιωήλ 2:1 βλ. επίσης Ζαχαρίας 1:14-16, Α΄ Θεσσαλονικείς 4:16). Το βασικό σημείο που δίνει έμφαση το βιβλίο της Αποκάλυψης είναι η ημέρα του Κυρίου – η Κυριακήν ημέραν , όταν επεμβαίνει ο Θεός για να αναλάβει τα ινία της ανθρώπινης ιστορίας.
Συνέχισε στη επόμενη παράγραφο: 1: 10, 11 ΜHNYMATA ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΠΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
[1] Η πρώτη σαφής αναφορά της Ελληνικής λέξης “κυριακήν ημέρα” ως η ημέρα της εβδομάδος Κυριακή βρίσκεται στο απόκρυφο Ευαγγέλιο του Πέτρου , που γράφτηκε στο δεύτερο μισό του δεύτερου αιώνα.
[2] Στην Καινή Διαθήκη η ημέρα Κυριακή, συνεχώς αναφέρεται ως η πρώτη ημέρα της εβδομάδος , ακόμα και στο ευαγγέλιο του Ιωάννη (π.χ. Ιωάννην 20:1), που έγραψε ο Ιωάννης περίπου την ίδια εποχή.
[3] Κάποιοι μελετητές έχουν δηλώσει ότι η “Κυριακή ημέρα” είναι το Σάββατο. Αυτή η άποψη υποστηρίζεται από την Αγία Γραφή. Ο Χριστός είπε: “ο Υιός του ανθρώπου είναι κύριος και του Σαββάτου” (Ματθαίον 12:8). Παρομοίως, στον Ησαΐα 58:13 αναφέρει: “Ονομάζεις το Σάββατο απόλαυση, άγια ημέρα του Κυρίου …” Σε καμία περίπτωση, δεν υπάρχουν στοιχεία στην Αγία Γραφή που να υποστηρίζουν την άποψη ότι “η κυριακή ημέρα” αναφέρεται στην κυριολεκτική ημέρα Κυριακή. Αυτή η θεωρία υποστηρίζεται μόνο από την παράδοση της εκκλησίας, η οποία επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την ανάγκη των Χριστιανών του δευτέρου αιώνα να ξεχωρίσουν από τους Ιουδαίους και το Σάββατό “τους” εξαιτίας του διωγμού των Ιουδαίων από τους Ρωμαίους. Για μια εκτενή συζήτηση για αυτό το θέμα διαβάστε το βιβλίο “From Sabbath to Sunday” του Samuele Bacchiocchi, Pontifical Gregorian University Press (διαθέσιμο από το Biblical Perspectives, Berrien Springs, MI).
[4] “Και ύστερα απ’ αυτά θα εκχέω το πνεύμα μου… Και θα δείξω τέρατα στους ουρανούς κι επάνω στη γη, αίμα, και φωτιά, και αναθυμίαση καπνού. Ο ήλιος θα μεταστραφεί σε σκοτάδι, και το φεγγάρι σε αίμα, πριν έρθει η ημέρα του Κυρίου , η μεγάλη και επιφανής. Και οποιοσδήποτε επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου θα σωθεί” (Ιωήλ 2:28-32). “Θαρθεί, όμως, η ημέρα του Κυρίου, σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα, κατά την οποία οι ουρανοί θα παρέλθουν με ορμητικόν συριστό ήχο, και τα στοιχεία, καθώς θα καίγονται, θα διαλυθούν…” (Β’ Πέτρου 3:10). Βλ. επίσης, Ησαΐας 2:10-21, Ιωήλ 2:1, 10, 11, Ζαχαρίας 1:14-17, Μαλαχίας 4:5, Α΄ Θεσσαλονικείς 5:2-4.
[5] Βλ. κεφάλαια 13 και 14 για το σχολιασμό της περιόδου του διωγμού και του θανατικού διατάγματος.